{loadposition social}
Predikant als voor(bij)ganger
Licht ontvangen en doorgeven
Sinds 14 september 1986 ben ik predikant binnen de Protestantse Kerk in Nederland. Ik ben in mijn derde gemeente en pas dus niet in het moderne plaatje van de ‘flexibele’ predikant. Ik heb daarvoor mijn redenen. Daarover schreef ik in het dagblad Trouw in april 2017. Klik op: Trouw Op 14 augustus 2023 hoop ik mijn pensioengerechtigde leeftijd te bereiken en begint mijn emeritaat. Maar op 2 juli 2023 zal ik afscheid nemen van mijn gemeente. Welbewust, maar met pijn in het hart.
Vestingstad Willemstad
*Van 1986 tot 1991 diende ik de gereformeerde kerk -nu PKN- in de vestingstad Willemstad (Noord-West Brabant). In deze eerste gemeente van 400 leden leerde ik het ‘vak’ kennen. Als voorganger in kerkdiensten, pastor van de gemeente en voorzitter van de kerkenraad. De eerste stappen naar samenwerking met de plaatselijke hervormde gemeente werden daar gemaakt. In bijna 5 jaar tijd kreeg ik voldoende tools in handen om mijn predikantschap te verbreden en dienstbaar te maken. Ik had ook zitting in verschillende deputaatschappen: Kerk en Israël en deputaten artikel 56.2 (kerkelijk examens). Verder zat ik in de landelijke stuurgroep van de cursus Charismatisch Pastoraat voor theologen en predikanten.
Vuurtoren van Haamstede
*Van 1991 tot 2001 diende ik de gereformeerde kerk -nu Pelgrimskerk PKN- te Haamstede (Zeeland). Dat is een streekgemeente midden in de ‘recreatie’ op het eiland Schouwen-Duiveland (Westhoek). In deze gemeente van 550 leden was ik vooral de motor en leider van veel kerkelijke activiteiten. Vanwege de recreatieve omgeving waren er twee seizoenen: zomer en winter. Daar leerde ik verstaanbaar te preken voor een steeds wisselende en veelkleurige gemeenschap. Ook leerde ik daar mijn gaven te ontwikkelen op het gebied van vorming en toerusting. Geïnspireerd door de Charismatische Beweging heb ik daar diensten opgezet waar zieken gezegend werden. Ook ontstond er met plaatselijke kerken aldaar een nieuw missionair samenwerkingsverband onder de naam Windkracht 8. Ik was preses van de classis Zierikzee, afgevaardigde naar de Provinciale Synode, had zitting in deputaten art. 56.2 (kerkelijke examens) en was betrokken bij deputaten Kerk en Israel en Kerk en Recreatie. In 1994 begon ik met het leiden van jaarlijkse reizen naar Bijbelse landen.
Emmauskerk Middelharnis
*Vanaf september 2001 ben ik predikant van de Protestantse Emmaüskerk te Middelharnis. De gemeente, die ook onder de Protestantse Kerk in Nederland valt is een soort streekgemeente, op het Zuid-Hollandse eiland Goeree-Overflakkee. In deze gemeente van meer 1000 leden ben ik vooral inspirator, pastor, toeruster en leraar. Het is een vrij mondige gemeente waar veel mensen -jong en oud- hun steentje bijdragen. Het programma van vorming en toerusting is het visitekaartje van de gemeente naar buiten toe. Zelf geef ik graag cursussen in: Christelijk geloof, Meditatie, Bijbels Hebreeuws, Kerk en Israël, Bijbel en Theologie, pastorale thema’s, etc. Ook wordt geprobeerd diaconaat en zending meer zichtbaar te maken en via allerlei activiteiten jongeren te ‘binden’. Ook hier treed ik -naast mijn werk in de gemeente- jaarlijks als reisleider op naar landen rond de Bijbel. In 2017 werd ik tot 2020 gastdocent Hebreeuws aan de scholengemeenschap Prins Maurits in Middelharnis. In datzelfde jaar deed ik ook mentoraat aan beginnende predikanten. Rond het fusieproces van de gereformeerde en hervormde classes was ik korte tijd preses. Ook had ik zitting tot aan de opheffing ervan in deputaten artikel 56.2 (kerkelijke examens). Ik ben nu consulent van een aantal plaatselijke gemeentes (gereformeerde kerken) op Goeree-Overflakkee waarvan de meeste pastorale hulp hebben.
Ik lees en studeer veel om ‘up to date’ te zijn, mijn geloof te verdiepen, mijn kennis te verbreden en geïnspireerd te blijven. Immers, wie niet studeert is niet bekeerd… is een gezegde.
Predikanten trekken als kamelen van oase naar oase. 