Een leven lang leren … 

Mijn leergang verliep als volgt:

*1978-1986 – Studie Theologische Universiteit (toen: Hogeschool) te Kampen met voorbereidend jaar klassieke talen: Grieks, Latijn en Oude Geschiedenis Afstudeervakken: Biblistiek (verhouding OT en NT) met bijvakken Judaïca en Pastorale Psychologie. Titel eindscriptie: ‘Jezus, Messias met de Geest’, de relatie Jezus en de Geest i.h.b. bij Lucas. Over een z.g. Pneuma-Christologie waarbij je het bijzondere -het God zijn- van Jezus omschrijft in termen van de Heilige Geest. Ik kwam uit bij een ‘pneumatische’ christologie. Geen volledige Pneuma-Christologie.

De Hebreeuwse letter Lamed die de eerste letter is van het woord Lamad = leren

Mijn hart ligt bij de bijbel en in het pastoraat. Ik studeer graag, maar ben ook even zo lief met mensen in gesprek. In mijn werk en geloof laat ik me inspireren door verschillende tradities. Allereerst is daar de Reformatie waarin ik ben opgevoed. Maar ook de wereldwijd sterk groeiende evangelisch-charismatische traditie levert voor mij waardevolle bijdragen. De spiritualiteit van Taizé en de liturgie van de Oosterse Kerk dragen en verdiepen mijn geloof. In Israël en het Jodendom ligt voor mij een heilzaam tegenwicht tegen al te triomfantelijk christendom. Dat zit allemaal in mij. In het algemeen denk ik graag door op klassieke thema’s uit de christelijke traditie. Verder kan ik niet genoeg van de Bijbel krijgen. Die lees ik graag, zowel in de grondtekst als in verschillende vertalingen. Mijn speciale belangstelling voor sterrenkunde en alles wat met de natuur en schepping te maken heeft, verbind ik graag met mijn theologische inzichten.

De Nieuwe Bijbel Vertaling (later NBV21), de Naardense Bijbel, de Herziene Statenvertaling en de Bijbel in Gewone Taal 

Eén van de belangrijkste opdrachten voor de kerk van vandaag vind ik enerzijds het helder kunnen uitleggen van de boodschap van het evangelie (tegen de kaalheid) en anderzijds het weer leren leven vanuit een authentieke christelijke spiritualiteit (tegen de kilheid). De kerk zal een duidelijke identiteit en authenticiteit moeten hebben in gesprek met de seculiere wereld (die ook volop in haar zit!). Niet vanuit een machtspositie, maar zo kwetsbaar als de Gekruisigde. En de prediking moet altijd een combinatie zijn van challenge (uitdaging) en comfort (geborgenheid). Ik kan mij soms evengoed vinden in een ‘liturgische’ als in een ‘laagdrempelige‘ vorm van kerkdienst. Men kan in deze een twee-sporenbeleid volgen. De laagdrempelige vorm trekt aan, maar slijt snel. De liturgische vorm vereist oefening, maar gaat lang mee. Het zou mooi zijn als een gemeente beide ‘ingangen’ heeft.

regio ‘Bijbelse’ landen

Naast mijn werk reisde ik graag met groepen door “bijbelse” landen. Dat deed ik vanaf 1994. Het heeft te maken met het geloof dat God geschiedenis schrijft en zijn sporen achterlaat. Meerdere malen werd daarom een bezoek gebracht aan Israël en de Palestijnse gebieden, maar ook aan Jordanië, Libanon, Syrië, Egypte (+Sinaï), Malta en Gozo, Griekenland (met Kreta en Patmos), Turkije (West-Turkije, Cappadocië en Oost-Turkije), Armenië, Rome-Umbrië-Toscane, Cyprus (Grieks en Turks) en Duitsland (Lutherreis). Mijn laatste reis was in 2022 naar Sicilië en Rome. Vanwege corona was dat de derde poging. Kijk voor meer informatie bij ‘reizen rond de Bijbel’.

---

Prior frère Aloïs (links) met daarnaast frère Roger

Bezoeken aan de Franse broederschap van Taizé zijn een pelgrimage van een ander kaliber. Die maakte ik dan wel eens, het liefst samen met jongeren. Vier maal zijn we er met een groep heen getrokken. Tweemaal vanuit Schouwen-Duiveland en tweemaal vanuit Goeree-Overflakkee in 2004 en 2006.

De gemeenschap van Taizé is een inspirerende omgeving. De stilte, het gebed, de mooie liederen en het leven met Christus, boren daar diepe lagen in je aan. Een oase in een soms kerkelijke woestijn. Het is goed om daar af en toe even op ‘bedevaart’ te gaan. Vergelijkbaar, maar ook heel anders, was een retraite die ik in juni 2005 heb meegemaakt in het klooster van Chevetogne, Zuid-België, waar naast de R.K. Latijnse ritus ook de Byzantijnse en Slavische ritus van de Oosterse Kerk wordt gevolgd. We zijn er daarna ook meerdere keren met een groep uit de gemeente naar toe geweest: in 2007, 2009, 2011 en 2013.

Het klooster Chevetogne

In 2016 en 2019 bezocht ik Servië waar jongeren van onze gemeente een diaconale werkvakantie hadden. Ik kwam daar onder de indruk van het werk van ds. Aleksander Subotin die daar als zigeuner-evangelist werkt onder de Roma. In woord en daad wordt daar het evangelie gestalte gegeven.

Zonsondergang strand Ouddorp

Naast de studie ook tijd voor ontspanning